کنه ها گروهی از بندپایان بزرگ، متنوع و قدیمی در میان گونه های شناخته شده امروزی هستند. بسیاری از گونه های کنه ها از حشرات بالغ به عنوان میزبان فورتیک استفاده می کنند. در این پژوهش 14 گونه از 11 جنس و هشت خانواده کنه مرتبط با زنبورهای گرده افشان که از این تعداد شش گونه از دو خانواده ی کنه های هتروستیگماتینا بودند جمع آوری و به شرح زیر شناسایی شدند:Parapygmephorus crossi Mahunka, 1974; Parapygmephorus delyorum Mahunka, 1980; Parapygmephorus khorasanicus Hajiqanbar and Khaustov, 2011; Imparipes (Imparipes) breganti Hall and Ebermann, 2004; Imparipes burgeri Ebermann and Jagersbacher-Baumanarus, 2013; Sennertia (Sennertia) cerambycina Scopoli, 1763; Sennertionyx manicati Giard, 1900; Kuzinia laevis Dujardin, 1849; Anoetus szelenyii Mahunka, 1974; Vidia lineata Oudemans, 1917; Chaetodactylus sp. and Androlaelaps sp. nov.با توجه به اهمیت اقتصادی زنبورها به ویژه زنبورهای بالاخانواده Apoidea، یکی از مهم ترین عوامل حیاتی مرتبط با آن ها کنه ها هستند که در صورت ارتباط انگلی با زنبورها می توانند یکی از مهم ترین و جدی ترین عوامل محدودکننده آن ها باشد. گونه های کنه شناسایی شده ذکر شده در بالا از 15 گونه از زنبورهای گرده افشان زیر جداسازی شد.Bombus terrestris Linnaeus, 1758; Bombus vestalis Geoffroy, 1785; Bombus niveatus Kriechbaumer, 1870; Bombus haematurus Kriechbaumer, 1870; Nomiapis diversipes Latreille, 1806; Tetraloniella menthae Risch, 1997; Halictus patellatus Morawitz, 1873; Halictus scabiosae Rossi, 1790; Xylocopa varentzowi Morawitz, 1895; Anthidium taeniatum Latreille, 1809; Megachili albisecta Klug, 1817; Osmia bicornis Linnaeus, 1758; Bumbus persicus Rodaszkowski, 1881 and Andrena sp. Nov.

در پژوهش حاضر، نمونه های زنبورهای گرده افشان قبیله ی Anthophorini موجود در موزه ی «حشرات گرده افشان ایران» واقع در دانشکده ی کشاورزی دانشگاه یاسوج بررسی شدند. به منظور انجام ریخت سنجی هندسی ابتدا نمونه ها تا حد گونه شناسایی شدند و پس از آن، پنج گونه از زنبورهای این قبیله از سه جنس Anthophora، Amegilla و Habropoda شامل گونه های Amegilla quadrifasciata، Anthophora (Melea) yasoujensis، Habropoda tarsata، Anthophora(Lophanthophora) agama و Anthophora (Pyganthophora) rogenhoferi به روش ریخت سنجی هندسی بررسی شدند. در بررسی حاضر تعداد 122 نمونه شامل 53 ماده و 69 نر مطالعه شد؛ به این ترتیب که پس از عکس برداری دیجیتالی و لندمارک گذاری روی بال ها، فایل های Tps با نرم افزار Tps Dig نسخه ی 1/2 به دست آمدند و درنهایت داده های حاصل که شامل عکس های لندمارک گذاری شده بودند به نرم افزار MorphoJ وارد شدند و تجزیه و تحلیل انجام شد؛ خروجی وارد نرم افزار PAST نسخه ی 17/2 شد و نتایج به شکل نمودارهای خوشه بندی شده نمایش داده شدند؛ به این ترتیب تفکیک در سطح جنس، زیرجنس و گونه انجام شد. نتایج بررسی حاضر نشان دادند روش ریخت سنجی هندسی روشی مؤثر و مفید با انطباق بسیار زیاد با کاراکترهای ریخت شناختی برای تفکیک نمونه های هر سه سطح است و ابزار قدرتمندی در جداسازی تاکسون های نمونه های این زنبورها به شمار می رود.

در طول تاریخ ثبت شده خراسان، فرشبافی یکی از تولیدات اصلی مردمان آن بوده است. هنری که سینه به سینه، نسل به نسل تا عصر صفویان ادامه یافته و در این دوران از رونق و اعتبار ویژه ای برخوردار شده است. برخی از دستبافتهای عصر صفوی که در موزه ها یا مجموعه های خصوصی نگهداری می شود گواهی بر این مدعاست. طراحی، رنگرزی و بافت سه رکن اصلی برای بافت یک فرش است. در میان این حرفه ها، طراحی قالی جنبه هنری بیشتری نسبت به رنگرزی و بافت دارد. خلاقیت و هوش طراحان قالی سبب ایجاد طیف گسترده ای از طرح ها و نقش های زیبا در فرش ایرانی شده است. اکثر این طرحها با تکیه بر اصول و قواعدی که ریشه در فرهنگ، اعتقاد و سنت ایرانیان دارد، خلق شده اند و هر کدام از این طرحهای منحصر به فرد بیانگر ذهن خلاق هنرمند ایرانی است، طراحانی که در نقاط مختلف ایران بزرگ پراکنده اند و طرح هایشان به همت بافندگان سخت کوش بر فرش ایرانی ثبت شده است. بیشتر دستبافته های عصر صفوی در مجموعه های هنری، موزه ها و گالری های شخصی نگهداری می شوند، برخی از آنها فرشهایی گرانبها و یادگارهایی ارزشمند از تاریخ فرشبافی خراسان بزرگ هستند که با ترکیب بندی افشان شاه عباسی تزیین شده اند. در این مقاله گوشه ای از هنر فرشبافی مردم خراسان در عصر صفویان با استناد به نوشته های موجود در کتابهای هنر اسلامی و فرش مورد بررسی قرار گرفته است و در انتها برخی از فرش های عصر صفوی که احتمال می رود در ایالت خراسان و شهر مشهد بافته شده اند به اختصار معرفی و ویژگی های کلی این طرحها بیان می گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور بررسی ترکیب پذیری عمومی صفات کمی و کیفی چغندرقند تعداد 46 هیبرید حاصل از تلاقی23 والد گرده افشان دیپلوئید با دو والد نر عقیم به عنوان تستر به همراه سه تیمار شاهد از نظر10 صفت مهم زراعی و تکنولوژیکی چغندرقند در ایستگاه تحقیقاتی کمال شهر کرج در سال 1383 مورد بررسی قرار گرفتند. هیبریدها در یک آزمایش 49 رقمی در قالب طرح لاتیس مربع در چهار تکرار کشت شدند. تجزیه واریانس داده ها وجود تفاوت معنی دار بین تیمارها را از نظر صفات مورد بررسی نشان داد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس حاکی از آن است که بین تیمارها برای صفات عملکرد ریشه، عیار قند، نیتروژن، سدیم، پتاسیم، عملکرد شکرسفید، شکر قابل استحصال، عملکرد شکر و راندمان استحصال در سطح احتمال یک درصد و برای صفت درصد قند ملاس در سطح احتمال پنج درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. ارزیابی داده ها از طریق روش تجزیه لاین × تستر پس از حذف شاهدهای آزمایش انجام شد. ترکیب پذیری عمومی لاین ها برای پتاسیم در سطح احتمال 5 درصد و برای صفات عیار قند، شکر قابل استحصال و نیتروژن در سطح احتمال یک درصد و برای صفات عملکرد ریشه، عملکرد شکر، عملکرد شکر سفید، سدیم، راندمان استحصال و درصد قند ملاس در سطح احتمال10 درصد معنی دار بود. با توجه به این که ترکیب پذیری عمومی برای صفات مذکور معنی دار شده است بنابراین وجود اثرات افزایشی در کنترل این صفات نقش دارند. هم چنین ترکیب پذیری خصوصی برای صفات عیارقند و شکر قابل استحصال و پتاسیم در سطح احتمال یک درصد و برای صفت نیتروژن در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. بنابراین وجود اثرات غیر افزایشی نیز در کنترل این صفات دخالت دارند.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

اقلیم گرم جنوب ایران از جمله مناطق با قابلیت کشت ارقام بهاره کلزا است. کشت کلزا در این اقلیم با مشکل تنش­ های محیطی از جمله خشکی و گرمای انتهای فصل مواجه است. لذا علاوه بر عملکرد، زودرسی از اولویت­ های مهم در معرفی ارقام کلزای بهاره در این مناطق است. رقم آسا (لاین امیدبخش SRL-93-4) یک رقم زودرس نسبتاً پرمحصول و حاصل تلاقی لاین زودرس بهاره R308 با رقم زمستانه پرمحصول Modena است. اداره نسل­ های در حال تفکیک حاصل از تلاقی به روش شجره­ای انجام شد. بررسی­ های مقدماتی و سازگاری لاین  SRL-93-4 برتری آن را نسبت به ارقام شاهد در مناطق مورد بررسی نشان داد. در آزمایش سازگاری، لاین SRL-93-4 (با عملکرد 2581 کیلوگرم در هکتار) نسبت به رقم شاهد RGS003 (با عملکرد 2155 کیلوگرم در هکتار) برتری معنی داری را نشان داد. همچنین لاین SRL-93-4 به طور متوسط 11 روز نسبت به رقم شاهد RGS003 زودرس تر بود. نتایج حاصل از روش پایداری بیانگر پایداری زیاد لاین SRL-93-4 بود. آزمایش مزرعه ای برای ارزیابی بیماری ساق سیاه نشان داد لاین SRL-93-4 دارای تحمل نسبی نسبت به این بیماری بود. بررسی پروفایل اسیدهای چرب نشان داد که روغن دانه لاین SRL-93-4 دارای میزان اسید اروسیک نزدیک به صفر  و به لحاظ ترکیب اسیدهای چرب در حد استاندارد ولی با اسید اولئیک بیشترو اسید لینولنیک کمتر نسبت به رقم RGS003 بود همچنین میزان گلوکوزینولات کنجاله آن نیز کمتر از حد استاندارد بود. نتایج پروژه تحقیقی ترویجی در شهرستان های زهک و زابل از استان سیستان و بلوچستان نشان داد که لاین SRL-93-4 (با عملکرد 2200 کیلوگرم در هکتار) دارای تفاوت غیر معنی داری از نظر عملکرد دانه با رقم شاهد دلگان (با عملکرد 2361 کیلوگرم در هکتار)  است، اما هشت روز نسبت به شاهد زودرس تر است.  بنابراین با توجه به ویژگی های مطلوب از جمله زودرسی، تحمل نسبی به بیماری ساق سیاه و عملکرد مناسب، لاین امیدبخش جدیدSRL-93-4  که با نام رقم آسا معرفی شده است، برای کشت در مناطق گرم جنوب توصیه می­ شود.